Marbaniang, Domenic

U BLEI Ka Baibl ka hikai ia ngi ba u Blei u la thaw ia ka bneng, ka khyndew bad ia baroh kaba don ha ka (Jen 1:1).Kum u Nongthaw, um long kum ki jingthaw-ha kawei pat ka ktien ym shym la thaw ia U.  U long  sha bymjukut, khlem jingsdang bad khlem jingkut.U long U Blei sha ki bymjukut (Ex 15:18, Deut 33:27). Ka Baibl ka iathuh ruh ia ngi ba u Blei u long u mynsiem ( Ioan 4:24) Ym don uba lah ba iohi ia u mynsiem namar u long u bym lah ban iohi (Kol 1:15, 1 Thimo 1:17 ) U Blei u don ha man la ki jaka ( Ps 134: 7-10 ) U long bym lah ban thew ha ka bor ( Math 19:26), ha ka jingstad bad ha ka jingtip baroh ( Loukas 12:2). U Blei u long uwei (1 Thimo 2:5) Um don uwei uwei u Blei nalor jong u ( Ex 20:3) Don tang uwei u Blei ( Deut 4:35) U Blei u long u nongai jong ka jingim ( Job 33:4) U long ruh ma u , u Nongshynshar bad u Nongbishar jong ka pyrthei ( Ps 10:16) Yn sa wanlam ia baroh ki jingpyrkhat, ki ktien, ki kam jong ki briew sha ka jingbishar ha ka sngi kaba khatduh, bad la khot ia kata

దేవుడు పరిశుద్ధ గ్రంథము మనకు దేవుడు విశ్వసృష్టికర్తయైయున్నడని బోదించుచున్నది (ఆది:1:1). సృష్టి కర్తగా, ఆయన సృష్టిమనకు సంబంధి కాదు, వేరే మాటలో చెప్పాలి అంటే, ఆయన సృజింపబడిన వాడు కాదు. ఆయన నిత్యత్వము కలిగి ఆది అంతము లేనివాడు. ఆయన నిత్యత్వం కలిగిన దేవుడు (నిర్గ. 15:18; ద్వితియో 33:27). పరిశుద్ధ గ్రంథ లేఖనము ప్రకారము ఆయన ఆత్మయైయున్నాడు (యోహాను 4:24). ఇప్పటి వరకు ఆయనను ఎవరు చూడలేదు మరియు ఎవరునూ చూడలేరు. దేవుడు ఆత్మ మరియు అదృశ్య స్వరూపి  (కొలొస్సి 1:15; 1తిమోతి 1:17). దేవుడు సర్వవ్యాపి (కీర్తన 139:7-10), సర్వశక్తిమంతుడు (మత్తయి 19:26), సర్వఙ్ఞాని మరియు సర్వవివేచన కలిగిన వాడు (లూకా 12:2). దేవుడు ఒక్కడే. దానియొక్క అర్థము యెదనగా వేరుపర్చలేని, రెండవదిగా వేరొక్క దేవుడు లేడు. దేవుడు అనువాడు ఒక్కడే (ద్వితియో 4:35). దేవుడు జీవమునిచ్చువాడు (యోబు 33:4). ఆయన తీర్పుతీర్చువాడు మరియు లోకమును పరిపాలించువాడు (కీర్తన 10:26), కడవరి దినమున మనుష్యులకు వారి మాట్లనుబట్టి, వారి ఆలోచనలను బట్టి తీర్పుతీర్చువాడు, దీనినే తీర్పు దినమందురు (1పేతురు 3:7). ప్రతివాడు, ప్రతిచోట దైవభయము, పాపమునుండి మారుమనస్సు కలిగి, విధేయతతో

परमेश्‍वर कौन है ? बाईबल हमें सिखाती है कि परमेश्‍वर जगत का सृष्टिकर्ता हैं (उत्‍प.1:1)। सृष्टिकर्ता के रूप में वह सृष्टि के समान नही हैं – अर्थात वह अजन्‍म, अनादी, एवं अनंत हैं (निर्ग.15:18; व्‍यवस्‍था.33:27)। बाईबल यह भी सिखा‍ती है कि परमेश्‍वर आत्‍मा है (यूह. 4:24)। किसी ने भी परमेश्‍वर को कभी नही देखा क्‍योंकि वह अदृश्‍य है (कुलु.1:15; 1तिम.1:17)। परमेश्‍वर सर्वोपस्थित है, (भजन 139:7-10), सर्वसामर्थी हैं (मत्ति 19:26), एवं सर्वज्ञानी है (लूका 12:2)। परमेश्‍वर एक है, जिससे पहले तो यह तात्‍पर्य है कि वह अखण्‍ड है, फिर यह कि उसके तुल्‍य और कोई दूसरा नही जो ‘परमेश्‍वर’ नाम से जाना जा सके। एक ही परमेश्‍वर है (व्‍यवस्‍था.4:35)। परमेश्‍वर जीवन का दाता है (अय्यूब 33:4)। परमेश्‍वर जगत का शासक एवं न्‍यायाधीश है, जगत उसी का है (भजन 10:16)। वह मनुष्‍यों के हर विचार, वचन, एवं कर्मों का आंतिम न्‍याय के दिन में हिसाब लेगा (2पत.3:7)। बाईबल सभी मनुष्‍यों को आदेश देती है कि वे परमेश्‍वर के सम्‍मुख में अपने आप को भय, भक्ति, पापों से फिराव, एवं आज्ञाकारिता का विश्‍वास के साथ अपने आप को समर्पित करें

GOD The Bible teaches us that  God is the creator of the universe (Gen. 1:1). As creator, He is unlike creation - in other words, He is uncreated, He is eternal, without beginning and without end. He is the eternal God (Ex. 15:18; Deut. 33:27). The Bible also teaches us that God is Spirit (Jn. 4:24). No one has ever seen or ever can see God as Spirit for He is invisible (Col. 1:15; 1 Tim. 1:17). God is everywhere (Ps. 139:7-10), is unlimited in power (Matt. 19:26), and is all-wise and all-discerning (Lk. 12:2). God is One, which, firstly means that He is indivisible and, secondly, that there is no other being who can be called God other than Him. There is only one God (Deut. 4:35). God is the giver of life (Job 33:4). He is the Ruler and Judge of the world that belongs to Him (Ps. 10:16). He will bring all thoughts, words, and deeds of men to judgement in the last day, also called the Day of Judgement (2 Pet. 3:7). The Bible commands all people everywhere to submit to God in reverentia

The mind, an empire under siege forever; One falls while he stands, when one mere breach is made! Give me walls, Lord, to guard Your Treasure within! Give me watchmen that will neither faint nor sleep! One slip of memory, one wastage of the mind over vanity, And my world has come to an end.

In around 260 BC , King Ashoka of the Mauryan Empire invaded the Republic of Kalinga, now in modern day Orissa, engaging in a bloody battle that within a short period of time caused such massive destruction that it appalled the chronicles of time. It was the first and the only battle that Ashoka is said to have fought, following which he encountered a profound change of heart and gave up violence. The conquest did make Ashoka an absolute monarch over a great part of the Indian sub-continent ; the change of heart, however, stripped him of any desire for further military conquests. The massive loss of life and suffering caused by this war weighed heavily on the mind of the King and plunged him into deep remorse. On the 13th of his 14 Major Rock Edicts , he inscribes: On conquering Kalinga the Beloved of the Gods felt remorse, for, when an independent country is conquered, the slaughter, death and deportation of the people is extremely grievous to the Beloved of the Gods and weighs heav